Rocznik 1987. Katedra Krytyki Współczesnej, Wydział Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Etyka literatury, rozumiana jako krytyczna refleksja nad modelami życia indywidualnego i zbiorowego, praktycznego i podmiotowego, które można znaleźć w tekstach literackich – na tym skupiają się jego obecne badania. Kieruje się w nich zwłaszcza zasadami aktualności (jest czujny wobec bieżących zjawisk literackich), transdyscyplinarności (nawiązuje do filozofii, ale również do innych nauk, np. kognitywnych) i praktyczności – tak by teoretyczne rozważania dały się przełożyć na krytykę i interpretację.
Jego praca doktorska „Troska, podmiot, nomadyczność. Dyskursy etyczne literatury polskiej po 1989 roku” jest – jak zauważa prof. Grażyna Borkowska – konstrukcją idealną jak kostka Rubika. Nie opiera się na dopasowaniu materiału literackiego do ogólnych kategorii współczesnej etyki (co stanowi standard badawczy w takich przypadkach), ale raczej na takim dostrojeniu obu części (teoretycznej i interpretacyjnej), które – na zasadzie odpowiedniości i symetrii – prowadzi do twórczych spotkań i spięć między tymi segmentami.
Dr Michał Koza jest stypendystą Programu Fulbrighta oraz Stypendium Twórczego Miasta Krakowa, a także laureatem nagrody im. Inki Brodzkiej-Wald za pracę doktorską. Zajmuje się czynnie krytyką literacką, chętnie angażuje się w życie literackie i popularyzację nauki. Wraz z dr Katarzyną Trzeciak prowadzi popularnonaukowy podkast „Transmisje krytyczne” o krytyce, literaturze i filozofii.