„Bądź blisko”: Jak okiełznać ból i poradzić sobie z typowymi trudnościami

Codzienna opieka nad osobą chorą i niesamodzielną to nie tylko pielęgnacja i dbałość o komfort. To także nieustanne czuwanie i gotowość do radzenia sobie z różnorodnymi, często trudnymi dolegliwościami, na które są narażone osoby chore i leżące.

Zrozumienie, skąd biorą się poszczególne objawy i jak można na nie reagować, daje poczucie kontroli i pozwala skutecznie pomagać.

Najczęstsze dolegliwości i ich objawy

Odleżyny – gdy profilaktyka to za mało

Rozpoznanie. Pierwszym sygnałem jest nieblednące zaczerwienienie. Jeśli po uciśnięciu palcem zaczerwienione miejsce nie staje się na chwilę blade, oznacza to, że doszło do uszkodzenia tkanek. W kolejnych stadiach mogą pojawić się pęcherze, otarcia naskórka, a nawet otwarte, głębokie rany.

Konieczna konsultacja. Leczenie odleżyn zawsze powinno odbywać się w porozumieniu z lekarzem lub pielęgniarką. To oni ocenią stopień zaawansowania rany i dobiorą odpowiednie leczenie.

Specjalistyczne opatrunki. Do leczenia odleżyn nie używa się waty ani ligniny! Stosuje się nowoczesne, specjalistyczne opatrunki (np. hydrożelowe, hydropolimerowe, alginianowe), które zapewniają ranie odpowiednie, wilgotne środowisko, przyspieszają gojenie i chronią przed zakażeniem.

Odciążenie. Podstawą jest całkowite odciążenie miejsca, w którym powstała odleżyna. Należy tak układać chorego, aby nie leżał na ranie.

Pomocne mogą być specjalne poduszki i krążki przeciwodleżynowe.

Nigdy nie stosuj: spirytusu (wysusza skórę), talku, zasypek ani maści, które nie zostały zalecone przez personel medyczny. Mogą one pogorszyć stan rany.

Duszność i panika oddechowa

Uczucie braku tchu (duszność) jest jednym z najbardziej przerażających doświadczeń. Może prowadzić do ataku paniki, co jeszcze bardziej nasila dolegliwości. Twoja spokojna reakcja jest kluczowa.

Jak pomóc w ataku duszności:

Zachowaj spokój.