W następnym numerze POLITYKI prof. Balcerowiczowi odpowiada Jacek Żakowski:
„Teoretycznie osoby zarządzające prywatną własnością powinny zatrudniać tylko najlepszych fachowców, bo to sprzyja konkurencyjności i zyskom. O zatrudnieniu w sektorze prywatnym powinny więc decydować kompetencje i cena. Każdy, kto wyjdzie z gabinetu i pójdzie na bazar, zobaczy jednak, że rzeczywistość odstaje od teorii. (…) Nepotyzm tam kwitnie. Mąż, żona, córka, zięć, synowa, kuzyni to najbardziej typowy personel. Tak samo jak w całym małym biznesie”.
I nie tylko. „Nepotyzm istnieje także w bardzo dużym prywatnym biznesie. Syn Zygmunta Solorza-Żaka prowadzi jego najważniejszą spółkę telekomunikacyjną. Syn Mariusza Waltera, twórcy TVN, jest dyrektorem generalnym stacji”. Co zresztą nie jest tylko polską specyfiką. Wystarczy spojrzeć na imperium Ruperta Murdocha, Rockefellerów, Wedlów…
„Sama prywatyzacja tylko przekieruje nepotyzm” – pisze Żakowski. „Kultura jest przecież jedna. Kto na prywatnym zatrudnia (załatwia) po znajomości, ten na publicznym będzie robił to samo. Tylko tak, żeby się nie wydało”.
Jak zatem walczyć z nepotyzmem? Jeśli nie prywatyzacja, to co? Czy można mówić o dobrym i złym nepotyzmie? Czy zatrudnianie po znajomości znajduje usprawiedliwienie? Zapraszamy do dyskusji!
Najnowszy numer POLITYKI od środy 22 sierpnia w kioskach. Dzień wcześniej w wydaniu na iPada i Kindle oraz w Polityce Cyfrowej (w wersji elektronicznej do wygodnego czytania na ekranie komputera, smartfonach i tabletach).