Orszak z naczyniami idzie dostojnie. Biskup bydgoski zawiesza kroki w rytm orkiestry. Parafia w Nakle nad Notecią wita fragmenty doczesnych szczątków św. Faustyny i jej spowiednika, bł. Michała Sopoćki, który pozwolił jej nazywać się sekretarką Jezusa i notować to, co chce powiedzieć światu: Daję ludzkości ostatnią deskę ratunku, Miłosierdzie Boże.
Biskup do relikwii: – Spójrzcie na nas. Do wiernych: – Otoczcie je czcią. Do Boga: – Spraw, aby wszyscy, którzy będą się do nich zwracać, byli wysłuchani.
Proboszcz: – A teraz nastąpi obrzęd całowania relikwii.
Nie jest obowiązkowy, ale pozwala zobaczyć z bliska 5-milimetrowe rąbki kosteczek za szkiełkiem o średnicy ślubnej obrączki. Ślad po każdym pocałunku ksiądz zmazuje ściereczką antybakteryjną.
Ograniczona liczba relikwii najpopularniejszych świętych zmusza organ przyznający je do rzetelnego rozpatrywania próśb. Organem jest kustosz ustanowiony dla każdego świętego indywidualnie. Na kustoszy powołuje się proboszczów parafii, gdzie spoczywają doczesne szczątki, lub przedstawicieli zakonu, do którego należał.
Zaszczyt udzielania pozwoleń na otrzymanie kosteczek św. Faustyny przypadł siostrze Ignacji ze Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach. Organ wymaga: dokładnego opisu kultu Bożego Miłosierdzia na piśmie, obecności (w widocznym miejscu) obrazu Jezu Ufam Tobie, który Faustynie kazał namalować Jezus, podania opatrzonego wytłaczaną pieczęcią biskupią oraz zobowiązania do czczenia i godnego przechowywania relikwii (w bocznej nawie, ołtarz główny jest zarezerwowany dla Ciała i Krwi Chrystusa).