BCH
29 maja 2012
Nowa mowa
Sztruks
Wciąż trzymają się mocno porozlepiane w polskich miastach naklejki z tytułem zeszłorocznej płyty „Czysta brudna prawda” Sokoła i Marysi Starosty. Przypominają, jak fantastyczną cechą dzisiejszego języka jest to, że pojawienie się nowego słowa można czasem opisać z dokładnością do konkretnej osoby, miesiąca lub nawet dnia, gdy zostało wypuszczone w świat. W wypadku tej płyty takim wyrazem jest „sztruks”, oznaczający tyle, co jakiś problem, przeszkodę, fałsz, nawet oszustwo.
Wciąż trzymają się mocno porozlepiane w polskich miastach naklejki z tytułem zeszłorocznej płyty „Czysta brudna prawda” Sokoła i Marysi Starosty. Przypominają, jak fantastyczną cechą dzisiejszego języka jest to, że pojawienie się nowego słowa można czasem opisać z dokładnością do konkretnej osoby, miesiąca lub nawet dnia, gdy zostało wypuszczone w świat. W wypadku tej płyty takim wyrazem jest „sztruks”, oznaczający tyle, co jakiś problem, przeszkodę, fałsz, nawet oszustwo. U Sokoła pojawia się w kontekście konfliktu z drugą, znaną od lat osobą: „Tyle dni, tyle lat obok siebie/Tyle razy była pomoc w potrzebie/Wir wydarzeń, wszystko było luks/Nigdy nie wiesz, gdzie czai się sztruks”. Od razu mamy rymowane przeciwieństwo: luks-sztruks. Sokół tego słowa nie wymyślił, ale był bardzo blisko – usłyszał je na widzeniu u kolegi w kryminale
Pełną treść tego i wszystkich innych artykułów z POLITYKI oraz wydań specjalnych otrzymasz wykupując dostęp do Polityki Cyfrowej.
