W czwartek inauguracja prezydenta Andrzeja Dudy. Więc na początek, oprócz gratulacji, mam do nowego prezydenta tylko jedną prośbę: żeby zaprowadził pokój na naszej placówce, bo strasznie się tutaj gryzą. Trzymam kciuki, żeby pogoda była ładna, inauguracja udana, pod znakiem „za”, a nie pod hasłami „przeciw”. Jestem pewien, że na trasie nowego prezydenta nikt nie będzie buczał, krzyczał „won!” ani „kłamczuch!”. To byłoby niewybaczalne. Dlaczego jestem pewien? Bo nie wierzę w przypadki. Przypadkowo to może obrażać panią Szydło jakaś pojedyncza i wściekła przekupka. Ci, którzy systematycznie zakłócali wystąpienia prezydenta „Komoruskiego” bądź premier Kopacz, ci, którzy chcieli stworzyć wrażenie, że wczorajszy prezydent miał samych wrogów, że jeździł po kraju, wzniecając burdy i awantury, postępowali tak, ponieważ nie spotkali się z potępieniem ze strony swoich autorytetów. Kiedy lżono i znieważano odchodzącego prezydenta – milczał episkopat, milczał biskup, milczał proboszcz, milczeli niepokorni, milczał przyszły prezydent – wówczas kontrkandydat, milczał prezes Kaczyński, milczały prawicowe media, wrażliwe na punkcie przemysłu pogardy. Poseł Joachim Brudziński, jedna z czołowych postaci PiS, zapytany wprost o zakłócanie spotkań pani premier, nie potępił awantur, nie zdystansował się od politycznych kiboli, tylko odpowiedział, że protestujący mają powody do niezadowolenia, np. wyrok sądu, który odbierał jedenaścioro dzieci ich rodzicom i oddawał je rodzinom zastępczym. Jeżeli ktoś uwierzył, że osiłki uzbrojone w megafony ryczały z powodu miłości do zabiedzonych dzieci – to współczuję. Ta przekupka, która nie dała dojść do słowa posłance Szydło, krzycząc „kłamczucha, kłamczucha!” – gdzie ona się tego nauczyła, jak nie z mediów, które gorliwie pokazywały awantury wokół Komorowskiego. Bo kiedy polityk ściska dłonie – to banał, a kiedy ktoś pokaże mu środkowy palec – to jest news. Nie wyobrażam sobie, żeby łobuzeria polityczna zakłóciła spotkania prezes Beaty Szydło, nie mówiąc już o nowym prezydencie. Podobnie jak Brudziński usprawiedliwia ekscesy na spotkaniach z wyborcami, tak prof. Piotr Gliński (buu!), typowany przez prezesa Kaczyńskiego na wicepremiera, usprawiedliwia buczenie 1 sierpnia o godz. 17 na polityków obozu władzy podczas obchodów na Powązkach. – To lud Warszawy – mówił pisowski profesor – dawał wyraz swojej dezaprobaty dla ludzi, którzy są w tym miejscu obcy (!). Aczkolwiek nie był to mój kandydat, teraz Andrzej Duda będzie także moim prezydentem, ufam, że nie będzie tak wyrozumiały dla swoich jak panowie Brudziński i Gliński. Jeśli nowy prezydent faktycznie będzie człowiekiem dialogu, jeśli pani Szydło pozostanie wierna własnym apelom o dialog i rozmowę – to dobrze. Nie będą jednak mieli łatwo, nie tylko ze swoimi przeciwnikami, ale i ze zwolennikami. W jednym tylko numerze czasopisma, w którym gustuje prezydent Duda, rzuca się w oczy karykatura Adama Michnika jako ośmiornicy, która trzyma w swoich mackach czerwone chorągiewki z sierpem i młotem. Więzień komuny zostaje w oczach swoich wrogów jej symbolem. Zrobić komucha z Michnika, to tak jak z Dody zrobić matkę Joannę od Aniołów. Podobnie prof. Gliński robi komucha z Komorowskiego. No, ale krewcy satyrycy trafiają się wszędzie. Natomiast tylko po jednej stronie – tej, która czuje się już zwycięska – słychać wezwania do radykalnej i szybkiej rozprawy. Coś w rodzaju Sikorskiego „dorżnąć watahę”. Bronisław Wildstein ostrzega na łamach „wSieci”, żeby PP. Duda i Szydło nie zastosowali się do tego, co mówią. Nowa taktyka polega na tym, aby „nie dawać ośrodkom opiniotwórczym III RP ani ich mediom najmniejszego pretekstu do straszenia