Podobno niewybuchów na Westerplatte jest wciąż sporo. Na dwa pociski natrafili ostatnio archeolodzy z Muzeum II Wojny Światowej. Jego rzecznik w komunikacie dotyczącym znaleziska napisał: „ułożenie i zaleganie zaledwie kilkanaście centymetrów pod poziomem gruntu wskazują na to, że zostały celowo zakopane. Miejscem ich odkrycia jest bezpośrednie sąsiedztwo Wartowni Nr 1. (Oddziału Muzeum Gdańska)”.
Muzeum Gdańska zrewanżowało się wiadomością, że MIIWŚ naraża na niebezpieczeństwo zwiedzających. – Kto wydobywa pociski w czerwcu, kiedy na Westerplatte przyjeżdżają tłumnie ludzie? – pyta retorycznie dr Andrzej Gierszewski, rzecznik MG. – Odkopuje i czeka do następnego dnia, żeby przyjechali saperzy z Elbląga. Nie mieli sprzętu. Ściągali go z Gdyni.
Innym razem MIIWŚ zawiadomiło policję o „nielegalnej eksploracji” pola bitwy. Tymczasem ekipa z wykrywaczami metalu, która miała nielegalnie eksplorować, na zlecenie MG robiła pomiary geodezyjne oraz sprawdzała teren pod kątem niewybuchów. Wezwanie stróżów prawa można by uznać za cenną obywatelską czujność, gdyby związane z MIIWŚ Stowarzyszenie Rekonstrukcji Historycznej nie opublikowało na Facebooku zdjęcia z „zatrzymania” dr. Janusza Marszalca, dziś pracownika MG, wcześniej wicedyrektora MIIWŚ. Trwa wojna na kilku frontach.
Front polityczny
U podłoża tej wojny legło siłowe przejęcie Muzeum II Wojny Światowej. W grudniu 2015 r., zaraz po objęciu władzy przez PiS, minister kultury powołał do życia Muzeum Westerplatte i Wojny 1939. Po to, by chwilę później obwieścić jego fuzję z MIIWŚ. Chodziło jakoby o „optymalne wykorzystanie potencjału obu placówek”, a także pieniędzy. Ale potencjał w tamtym momencie miało tylko zbudowane za rządów PO i szykujące się do otwarcia MIIWŚ, którego inicjatorem i protektorem był Donald Tusk.