Czekając na pekaes

Odkąd rząd obiecał PKS do każdej wsi, Malicki, obwoźny sprzedawca spożywczy, rozpieszcza swoich klientów, parkując sklepem na każdym podwórku. Zaraz wyrośnie mu konkurencja.

Andrzej Iwańczuk/Reporter Wozodopłaty mają przysługiwać połączeniom nieobsługiwanym co najmniej od trzech miesięcy. Węszący w tym zarobek już zamykają kursy ciągle istniejące.

Wyjeżdża do transportowo wykluczonych w powiecie hrubieszowskim o czwartej nad ranem. Pierwsi klienci jeszcze śpią, więc wiesza na płotach siatki z zamówionym prowiantem, odbierając ekwiwalent za towar z ustalonych szczelin w sztachetach. Po co mają się zrywać o świcie? Nie szczekają na niego nawet obeznane z rytuałem podwórkowe psy.

Zbudzeni koło siódmej kupują już osobiście. Józef bierze łamańca z nadzieniem. Uskarża się, iż dostał biegunki po ostatnim wypieku. Stał się wybredniejszy, odkąd przed kilkoma dniami weszła w życie ustawa zwana pekaesową, otwierająca przed nim perspektywy niedrogich dojazdów.