Czterdzieści tysięcy momentów. O listonoszu, co autografy zbierał

Listonosz z Knurowa większość życia poświęcił na kolekcjonowanie autografów. Nie kupuje ich, sam odnajduje osoby i nawiązuje kontakt. Niekiedy na wiele lat.

Nikolsky Alexei/TASS/Forum Władimir Putin – podobnie jak wielu polskich polityków – nie wysyła swojego podpisu korespondencyjnie.

Pokój wygląda niepozornie: niebieska kanapa, niemowlęce łóżeczko, przesuwna szafa. Na kanapie śpią państwo Węgorzewscy – Marek, listonosz i kolekcjoner, oraz jego żona. Łóżeczko należy do ich córki. W szafie zamiast ubrań spoczywa kilkaset segregatorów ustawionych jeden przy drugim. A w nich odręczne podpisy – zwykle na fotografiach – byłych i obecnych prezydentów, sportowców, weteranów i zbrodniarzy wojennych, papieży i kardynałów (także tych, którzy później zostali papieżami), artystów (nagradzanych lub nie) i – szalonych niekiedy – naukowców.