Świat

Połowa mojej duszy

Dziedzictwo jasnowidza

materiały prasowe
Tłumaczył mi, że chcąc być wolną, zamykałam się w więzieniu – María Kodama wciąż żyje życiem swego zmarłego męża Jorge Luisa Borgesa.

Skąd po śmierci pisarza wiadomo, że odegrał ważną rolę? Co świadczy o jego wielkości?
María Kodama: Pisarze, zdaniem wielu ludzi, po śmierci trafiają na pewien czas do otchłani czyśćcowej. A ich dzieła żyją nadal.

Poza Borgesem, który tego nie potrzebował.
Rzeczywiście, w jego przypadku tak nie było. To właśnie mówią mi wszyscy dokoła: że wciąż żyje, jest obecny. O to chodzi w mojej pracy.

Nie ma studiów, na których można by się było nauczyć, jak pielęgnować spuściznę po pisarzu. Jak uczą się tego wdowy i spadkobiercy? Bo przecież jedni twórcy błyszczą pełnym blaskiem, a inni popadają w zapomnienie...
Usiłuję robić to najlepiej jak umiem. W pewnym sensie byłam do tego przygotowana, studiowałam literaturę, znam kilka języków, to narzędzia, którymi posługuję się w swojej pracy. Spędziłam z nim całe życie, odkąd skończyłam 16 lat. Od jego śmierci minęło już 26 lat, a ja wciąż jestem z nim. Życie przygotowywało mnie do tego, co mnie spotkało. Uczestniczę w różnych spotkaniach, organizuję konferencje, wygłaszam odczyty, spotykam się z wykładowcami, założyłam fundację, analizuję jego twórczość.

Te wszystkie działania składają się na tajemniczy cud, w którym współuczestniczy wiele osób. Dzięki temu udaje nam się utrzymać go przy życiu, mimo że już odszedł. A to – jak mówi mi wielu ludzi – bardzo trudno osiągnąć. Ale najważniejsza jest miłość. Bo jeśli jej nie ma, nie sposób zajmować się tym dzień w dzień

 

Pełna wersja artykułu dostępna w 3 numerze "Forum".

Reklama

Warte przeczytania

Czytaj także

null
Społeczeństwo

Dyrektorka odebrała sobie życie. Jeśli władza nic nie zrobi, te tragedie będą się powtarzać

Dyrektorka prestiżowego częstochowskiego liceum popełniła samobójstwo. Nauczycielka z tej samej szkoły próbowała się zabić rok wcześniej, od miesięcy wybuchały awantury i konflikty. Na oczach uczniów i z ich udziałem. Te wydarzenia są skrajną wersją tego, jak wyglądają relacje w tysiącach polskich szkół.

Joanna Cieśla
07.02.2025
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną