Robić swoje bez rozgłosu

Lipcowy szczyt NATO w Warszawie podejmie te same główne problemy Sojuszu, o jakich mówiono w Newport w Walii we wrześniu 2014 r. Wobec rosnącego zagrożenia militarnego ze strony Rosji Sojusz – w ramach Planu Gotowości – powołał swój flagowy projekt: Siły Natychmiastowego Reagowania NATO (Very High Readiness Joint Task Force, VJTF), zdolne do rozmieszczenia w ciągu kilku dni, tak zwana szpica. NATO chce też zapewniać sojusznikom poczucie bezpieczeństwa przez ciągłą, choć rotacyjną, obecność swoich sił na ich terytorium. Polsce zależy na konsekwentnej realizacji postanowień z Newport i dalszej rozbudowie planu gotowości; musi w tej sprawie naciskać. Ale tutaj nadmierna retoryka nie przyniesie korzyści: trzeba bez rozgłosu robić swoje. Bo większość partnerów zwraca uwagę, że zagrożenie ze strony Rosji – nawet pod postacią wojny hybrydowej – nie jest dziś znaczne, a siły natowskie trzeba tak wzmacniać, by Rosji nie sprowokować, zwłaszcza że jej przewaga regionalna nie ulega dla nikogo wątpliwości. Ostatnie rozmowy Amerykanów z Rosją wskazują, że staje się ona coraz bardziej potrzebna na Bliskim Wschodzie.