Wojna w Syrii osiąga kolejne, coraz bardziej tragiczne wymiary.
Baszar Asad bardzo chce wygrać wojnę w Syrii, ale do ogłoszenia zwycięstwa potrzebuje jeszcze kilku wygranych bitew. Jedna z nich i dramat 400 tys. ludzi rozgrywa się właśnie we Wschodniej Ghucie pod Damaszkiem, gdzie mimo rezolucji ONZ nie ustaje bombardowanie. „Kiedy my spieraliśmy się o przecinki, samoloty Asada zabiły więcej cywilów w ich domach i szpitalach, niosąc niewyobrażalne cierpienie” – przyznał brytyjski dyplomata Stephen Hickey. Rezolucja, która zakłada 30-dniowe zawieszenie broni i dostarczenie pomocy humanitarnej dla ponad 5 mln ludzi, pozostanie jednak raczej na papierze. Rosja np. wymusiła, by nie obowiązywała w operacjach przeciwko resztkom tzw. Państwa Islamskiego czy Al-Kaidy (te ostatnie są w Ghucie).
Ghuta powtórzy zapewne los Aleppo, a równie krwawych doniesień można się spodziewać z Idlibu, dokąd zepchnięto większość rebeliantów walczących w Syrii. W Idlibie operację prowadzi też Turcja, która chce odciąć tę prowincję od Aleppo i nie dopuścić, by syryjscy Kurdowie połączyli kontrolowane przez siebie tereny w północno-zachodniej i północno-wschodniej Syrii. Tam rozgrywa się inna odsłona wojny – nadal nie wiadomo, ilu rosyjskich najemników z tzw. grupy Wagnera, którzy chcieli przejąć roponośne tereny, zginęło w amerykańskim nalocie w Dajr az-Zaur. To był bolesny cios w sojuszników Damaszku. Kolejny zadała Asadowi właśnie Turcja, która odparła w Afrin wysłane tu przez niego na pomoc Kurdom bojówki i zagroziła, że podobne próby potraktuje tak samo. Wojna w Syrii przechodzi więc z fazy „wszyscy przeciwko islamistom” w fazę „wszyscy ze wszystkimi”.