Była prezydent Argentyny Cristina Fernández de Kirchner została oskarżona w największej aferze korupcyjnej w najnowszej historii kraju. Choć jest podejrzana w siedmiu różnych dochodzeniach, to prokuratura sporządziła akt w „sprawie notatnika”. W rzeczywistości to kilka zeszytów, w których zaufany kierowca byłej głowy państwa oraz jej zmarłego poprzednika, a prywatnie męża (rządzili na przemian w latach 2003–15) skrupulatnie zapisywał, od kogo i ile pieniędzy odbierał na polecenie polityków. Łapówki płacili przedsiębiorcy za wygrywanie przetargów publicznych, a akt oskarżenia poza byłą prezydent obejmuje 40 innych osób, w tym kilku ministrów.
Skandal prawdopodobnie grzebie szanse Kirchner w przyszłorocznych wyborach. Ale mało kto wierzy, że zostanie postawiona przed sądem – nie tylko dlatego, że jest dziś senatorem, a jej zwolennicy mają większość w tej izbie. System sprawiedliwości w Argentynie jest bowiem silnie upolityczniony i niewydolny, wysokiej rangi politycy do tej pory unikali kary. Prezydent w latach 1989–99 Carlos Menem, choć niemal otwarcie przyjmował łapówki (w tym najsłynniejszą: czerwone ferrari), został skazany dopiero trzy lata temu, a od tamtej pory i tak unika więzienia właśnie dzięki stanowisku senatora.