Utrudniony dostęp do broni palnej zapowiada premier Nowej Zelandii Jacinda Ardern w reakcji na zamachy w Christchurch, gdzie jeden napastnik w pół godziny zastrzelił w dwóch meczetach co najmniej 50 osób. Rząd ogłosi projekt reformy jeszcze w marcu. Specjaliści apelują, by zająć się użytą przez zamachowca bronią samopowtarzalną. Dotąd Nowozelandczycy nie mieli ochoty nawet na częściowe rozbrojenie. Swoje robi tradycja, bardziej łowiectwa niż samoobrony, w 4,5-milionowym kraju jest ok. 1,5 mln sztuk broni. Ta szybkostrzelna powinna być rejestrowana, użytkownicy często omijają obowiązek. Choć coś się ruszyło. Po zamachu nieliczni właściciele zaczęli oddawać broń samopowtarzalną policji, aby funkcjonariusze zajęli się jej zniszczeniem.
Zamachowiec starannie przygotował ataki, chciał także zachować wpływ na ich ocenę. Pozostawił kilkadziesiąt stron zapisków. Chodzi o przebudzenie białej rasy, nazywanej Europejczykami, ulegającej naporowi najeźdźców z obcych cywilizacji, nie-Europejczyków. To ideologiczny groch z kapustą, z odwołaniem do zbrodni bośniackich Serbów, Norwega Andersa Breivika, ostrzeżeniami przed imigracją, wezwaniem do wzięcia odwetu na islamie i instrukcjami, skąd czerpać wiadomości o prawdziwej kondycji świata. W sumie nic oryginalnego, takie manifesty wielokrotnie pozostawiali inni biali zamachowcy i radykałowie, próbując objaśnić trasę prowadzącą do skrajnych postaw, licząc przy okazji na zdobycie zwolenników dla swoich idei. Na razie notatki przynoszą skutek odwrotny. Christchurch jest jak dotąd chyba najpoważniejszym ostrzeżeniem przed pobłażaniem retoryce białego rasizmu i supremacji. Dowodem, że do terroryzmu uzasadnianego walką z dżihadyzmem prowadzą te same mechanizmy, które do przemocy pchają islamistów.