Prezydent Joko Widodo właśnie potwierdził, gdzie będzie nowa stolica administracyjna Indonezji: we wschodniej części wyspy Borneo, między Balikpapanem a Samarindą, na obszernej połaci lasów tropikalnych. Nie ma jeszcze nazwy, ale ma już dobrą renomę: brak tu zagrożeń sejsmicznych i groźnych wulkanów czy zagrożenia tsunami. No i znajduje się w geograficznym centrum tego wyspiarskiego kraju. Przeprowadzka ma się zacząć w 2024 r. – To pierwsza wybrana przez nas nasza stolica czasów niepodległości – chełpi się Bambang Brodjonegoro, minister planowania. Dżakarta, dawna holenderska Batawia, liczy pięć stuleci, a jako megaaglomeracja ma w sumie 30 mln mieszkańców i coraz mniej nadaje się do życia: zakorkowana, zanieczyszczona i systematycznie znikająca pod wodą.
Prezydent Abd al-Fattah as-Sisi przewidywał przeprowadzkę do nowej stolicy administracyjnej Egiptu już w połowie tego roku, ale plany przesunięto na koniec przyszłego. Nieoficjalnie nazywa się Sisi-city, aby uhonorować władcę – i znajduje się na pustyni, 70 km od centrum Kairu. Pierwsza faza, w której nowa stolica miała się stać 1,5-mln miastem, jest już zaawansowana. Jest główny meczet, na 12 tys. wiernych, katedra koptyjska oraz obszerny kompleks pałacu prezydenckiego, o rozmiarach miasteczka. Będzie parlament, ministerstwa, dzielnica ambasad (zamknięta i absolutnie bezpieczna) oraz dzielnica biznesowa z 21 futurystycznymi wysokościowcami, w tym najwyższym w całej Afryce. Fazą wstępną zajmowali się planiści ze Zjednoczonych Emiratów, co widać na imponującej makiecie. Ale się zniechęcili. W sukurs przyszło miejscowe wojsko, bodaj największy inwestor w kraju, oraz… Chińczycy. To oni, poza wszystkim, zbudują linię kolejową z Kairu oraz nitkę metra.
W Niemczech obie stolice zbudowane zostały już dawno.