Wszystkie norki hodowane na futra w Danii zostaną zabite. Śmierć kilkunastu milionów zwierząt trzymanych na około tysiącu ferm ma zatrzymać mutację koronawirusa, szerzącą się wśród norek i przenoszącą się na ludzi. Rząd nakazał jak najszybszą likwidację także zdrowych osobników z obawy, że nowa mutacja osłabi skuteczność przyszłych szczepionek. Decyzję podjęto bez czekania na naukowe rozpoznanie sprawy i bez oglądania się na lament właścicieli, choć to Duńczycy są liderem branży. Tamtejsi norkarze zatrudniają w sumie 6 tys. osób. Teraz pozostaje im liczyć na obiecane odszkodowania i chyba szukać innego zajęcia, skądinąd taki los czeka znaczną część światowego norkarstwa. Jest ono od dawna na cenzurowanym, ale znajdując klientów przede wszystkim w Chinach, nawet w Europie skutecznie lobbowało za koniecznością utrzymywania produkcji. Opierało się modzie na porzucanie futer i działało mimo powszechnej niezgody na okrucieństwo towarzyszące hodowli. Wygląda jednak na to, że pandemiczny rykoszet to wyższa liga argumentów.
Norki i inne łasicowate, w tym fretki, są podatne na atak koronawirusa. Zarażają się od pracowników ferm i siebie nawzajem, chorują podobnie jak ludzie, jeśli objawy się manifestują, to z reguły ciężkim oddechem, otwartym pyszczkiem i wydzieliną z nosa. Przypadki koronawirusa przeskakującego między ludźmi a norkami znane są m.in. z Holandii, gdzie jest 140 ferm – wszystkie zostaną wygaszone najpóźniej na początku przyszłego roku. Co planowano zrobić i tak, tyle że z pobudek etycznych i dopiero w 2024 r. W ramach covidowej prewencji norki zabijane są także na niektórych z 38 ferm w Hiszpanii. Zakażenia stwierdzano także w USA, ale Amerykanie – tak jak Chińczycy – przyspieszonej covidowej eksterminacji u siebie nie prowadzą.