WŁOCHY: Mario Draghi: specjalista od niewdzięcznej roboty

Mario Draghi został premierem i nagły chaos we włoskiej polityce – jak za dotknięciem różdżki – ustąpił miejsca euforii. Zapewne równie krótkotrwałej.

Giuseppe „Pino” Fama/Pacific Press/LightRocket/Getty Images Choć włoskie państwo ma 160 lat, włoska demokracja wciąż wydaje się młoda, a premierzy zmieniają się średnio co rok i dwa miesiące.

Najnowszy kryzys rządowy wywołał były premier Matteo Renzi. Od 2010 r. nazywany też „złomiarzem”, bo wtedy obiecał wysłać na emeryturę ówczesnych podstarzałych liderów partyjnych. Jednak i sam Renzi szczyt kariery politycznej ma już za sobą. Gdy więc jako lider niewielkiej partyjki Żywa Italia ogłosił wycofanie się z koalicji rządzącej, opinia publiczna dość zgodnie okrzyknęła go politycznym terrorystą i narcyzem, który dla niespełnionej ambicji podkłada bombę pod państwo.

Logiczną konsekwencją utraty przez premiera Giuseppe Contego poparcia większości parlamentarnej wydawało się bowiem albo desperackie klecenie przypadkowej koalicji opartej na głosach politycznego planktonu – gotowego na wszystko, byle tylko uniknąć utraty diet i przywilejów, albo przyspieszone wybory i zwycięstwo populistycznej prawicy, z Matteo Salvinim na czele.