Po 14 latach konsultacji wewnątrzkościelnych papież Franciszek ogłosił zmiany w prawie kanonicznym dotyczącym kar za przestępstwa różnego rodzaju. Uwagę przykuły te, które odnoszą się do kar za nadużycia seksualne z udziałem duchownych i wszystkich osób pełniących funkcje w Kościele rzymskokatolickim. Zmiany doprecyzowują i dają nowe narzędzia działania. Normy dotąd obowiązujące skupiały się na obronie duchownych przed fałszywymi oskarżeniami, a nie na ofiarach. Nie doceniały, jak dewastujące mogą być te zbrodnie i jak tragiczne ich skutki dla skrzywdzonych, lokalnych społeczności i całego Kościoła.
Po zmianach księga VI kodeksu prawa kościelnego składa się z 88 artykułów. Jej rozdział szósty nosi tytuł „Przestępstwa przeciwko życiu ludzkiemu, godności i wolności”. Kary kościelne grożą m.in. za aborcję (ekskomunika), za przestępstwo przeciwko szóstemu przykazaniu polegające na wykorzystaniu osoby niepełnoletniej lub nie w pełni władającej rozumem, a także na „szykowaniu” (ang. groom) lub nakłanianiu (ang. induce) takich osób do praktyk pornograficznych bądź zdobywaniu, gromadzeniu, udostępnianiu i rozpowszechnianiu wizerunków o charakterze pornograficznym takich osób. Kary rozciągnięto na osoby świeckie należące do instytucji i stowarzyszeń kościelnych i na niewyświęconych zakonników.
Jeśli wina zostanie udowodniona, kodeks grozi m.in. karami finansowymi i wydaleniem ze stanu duchownego. Aby utrudnić możliwość zaniedbań obowiązków biskupa ordynariusza, kodeks nakazuje mu wszczęcie różnych działań w przypadku poważnych podejrzeń o popełnienie przestępstwa. Wcześniejsze przepisy były bardziej elastyczne. Nie chodzi tylko o nadużycia seksualne, ale też o takie, które godzą w tradycyjną doktrynę Kościoła i jego system.