Jewgienij Ziniczew, szef rosyjskiego ministerstwa sytuacji nadzwyczajnych, zginął nad położonym w okolicach Norylska jeziorem Łama. Ratował reżysera Aleksandra Mielnika, autora m.in. osadzonego w arktycznych pejzażach thrillera „Nowa Ziemia”. Ziniczew wizytował okolicę w związku z dużymi ćwiczeniami podległych mu służb, Melnik miał poszukiwać planów do przyszłej produkcji o rozwoju dalekiej północy Rosji. Miejscowi miłośnicy teorii spiskowych doszukują się oczywiście drugiego dna. Zwracają uwagę na przeszłość 55-letniego generała – był m.in. ochroniarzem i adiutantem prezydenta Władimira Putina oraz zastępcą dyrektora FSB (spadkobierczyni KGB). Oraz przyszłość: był ponoć typowany na następcę Putina. Brzmi karkołomnie, skoro Ziniczew nie bardzo się nadawał, unikał zwłaszcza wystąpień publicznych. Jako p.o. gubernatora obwodu kaliningradzkiego (wytrzymał trzy miesiące) zorganizował ledwie jedną konferencję prasową, a z odpowiedziami na dwa pytania uporał się w 49 sekund. Do ministerstwa sytuacji nadzwyczajnych skierowano go trzy lata temu, by uporządkował instytucję zajmującą się gaszeniem pożarów, usuwaniem skutków wypadków lotniczych, katastrof przemysłowych i naturalnych, w tym upadków meteorytów.
Ministerstwa ds. sytuacji nadzwyczajnych są popularne na obszarze byłego ZSRR, oprócz Rosji mają je m.in. Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Kazachstan i Uzbekistan, podobny resort działa także w Chinach. Ich powstanie to skutek doświadczeń wyniesionych z czasów sowieckich, kiedy to model wojskowy okazał się nieskuteczny podczas akcji ratunkowych po katastrofie w Czarnobylu i po trzęsieniu ziemi w Armenii w 1988 r. Stąd wziął się pomysł powołania w latach 90. osobnego ministerstwa zajmującego się dziedziną, która gdzie indziej uchodzi za rutynową i z reguły pozostaje domeną resortów spraw wewnętrznych.