W zderzeniu czołowym dwóch greckich pociągów w ostatnią noc lutego zginęło 57 osób, co najmniej 85 odniosło rany. Wśród ofiar znalazło się wielu studentów powracających do Salonik po długim weekendzie spędzanym w rodzinnych domach. Pogrążona w żałobie Grecja poruszona jest rozmiarami katastrofy, najpoważniejszej w historii jej kolejnictwa. A także tym, że dwa pociągi – pasażerski i towarowy – znalazły się na jednym torze najważniejszej i teoretycznie najlepiej utrzymanej linii w kraju. Ujawniono nagranie krótkiej rozmowy między zawiadowcą pobliskiej stacji i maszynistą składu pasażerskiego, z poleceniem zignorowania sygnalizacji. Stąd pierwszym wątkiem analizowanym przez śledczych stał się błąd ludzki.
Pojawiają się jednak pytania o jego genezę. Były już minister infrastruktury i transportu, podając się do dymisji, stwierdził, że stan kolei nie przystaje do standardów XXI w. Winą obarczył m.in. poprzednie gabinety. Opozycja i demonstranci o brak bezpieczeństwa obwiniają natomiast rząd obecny. Premier Kyriakos Mitsotakis przeprasza, obiecuje ustalić przyczyny. Katastrofa uderza w jego liberalno-konserwatywne ugrupowanie i stawia pod znakiem zapytania wybory zaplanowane na 9 kwietnia. Protestowano licznie w Atenach i innych miejscowościach, ścierano się z policją. Kolejowe związki zawodowe ogłosiły strajki, wspólnie z lewicą podkreślały braki personelu i to, że system sterowania ruchem obsługiwany jest w znacznej mierze ręcznie.
Faktem jest wieloletnie zaniedbanie inwestycyjne, będące następstwem głębokiego kryzysu. Warunkiem europejskiego wsparcia greckiej gospodarki była jej reforma, w tym m.in. uzyskanie środków na utrzymanie infrastruktury w drodze sprzedaży jej jedynego przewoźnika. Ten został przejęty przez włoskie koleje państwowe, ich firma-córka była operatorem pociągu pasażerskiego.