W sobotę reprezentacja Niemiec spokojnie zwyciężyła Francję 2:0, co działa na jej korzyść w Euro 2024, których Niemcy są gospodarzem. Obie drużyny wystąpiły w tradycyjnych barwach, od razu było wiadomo, kto jest kto, i nie było żadnych eksperymentów. Ale jednocześnie pojawiła się wiadomość, że po 70 latach niemiecki Adidas traci kontrakt na dostarczanie strojów narodowej reprezentacji oraz że przejmie go amerykański Nike. Co wywołało prawdziwe trzęsienie ziemi.
Minister gospodarki Robert Habeck orzekł, że „właśnie tracimy element identyfikacji narodowej”, premier Bawarii Marcus Söder, że trzy paski Adidasa na narodowej koszulce były „tak oczywiste jak to, że piłka jest okrągła, a mecz trwa 90 minut”, zaś licznych komentarzy kibiców lepiej nie cytować. Ich ton był zgodny: reprezentacja sprzedała się za srebrniki.
Niemiecki Związek Piłki Nożnej DFB pociesza, że rzecz wchodzi w życie dopiero w 2027 r., tłumaczy, że była to „dramatyczna decyzja”, ale górę wziął rachunek ekonomiczny. Nike gotów jest płacić za ten przywilej 100 mln euro rocznie i dwukrotnie przebił ofertę Adidasa. A związek musi z czegoś wspierać 24 tys. klubów, 2,2 mln piłkarzy i 55 tys. sędziów. Z kolei Nike przeżywa ostatnio kłopoty, zwolnił sporą część załogi i taki wizerunkowy sukces bardzo mu się przyda. Co nie oznacza, że z narodowymi koszulkami nie ma kłopotów. Ostatnio w sprawie nowej angielskiej, projektu rzeczonego Nike, interweniował premier Rishi Sunak, a konkretnie nie spodobał mu się krzyż św. Jerzego z angielskiej flagi, który jak wiadomo jest czerwony, a na koszulce zrobił się niebiesko-purpurowy. „W takich rzeczach się nie miesza” – grzmiał premier.