Rebelianci ze wschodniej Demokratycznej Republiki Konga i kongijski rząd podpisali w środę pokojowy pakt, który być może zakończy wojnę w tym kraju. (BBC, dpa, Washington Times)
Po dwóch tygodniach negocjacji rebelianci generała Laurenta Nkundy zgodzili się na rozejm. Konferencję pokojową sponsorowały Stany Zjednoczone, Unia Europejska i Unia Afrykańska. Porozumienie ma zakończyć miesiące krwawego konfliktu, rozgrywającego się wokół miasta Goma, we wschodniej części kraju na granicy z Rwandą.
Prezydent Kabila
Obecny prezydent republiki Konga, Joseph Kabila, jest byłym partyzantem i najmłodszym przywódcą w Afryce, i na świecie. Jego rząd zawarł ugodę z głównymi frakcjami opozycji, która miała przynieść erę stabilizacji i zakończyć tzw. drugą wojną kongijską 2002 roku. Do Konga wprowadzono personel misji ONZ, a Kabilę wsparły rządy zachodnie – USA, Francja, i sojusznicy regionalni – Republika Południowej Afryki, Angola, biznesmeni i magnaci kopalniani, którzy za jego rządów podpisali wielomilionowe kontrakty.
Rebeliant Nkunda
Podczas pierwszej wojny w Kongo w 1996-7 roku generał Nkunda walczył u boku Josepha Kabili i Laurenta Desire, jego ojca, którzy obalili ówczesnego prezydenta Mobutu. Nkunda zerwał jednak z kongijską armią w 2004 roku, oskarżając rząd, że nie chroni Tutsich przed atakami rwandyjskich uchodźców Hutu, których obozy przekształcone zostały w bazy zbrojnych milicji. Stanął na czele rebelianckiej armii, która zajęła wschodnią prowincję Konga, Pónocne Kivu. Sympatyzuje z kongijskimi Tutsimi i zdominowanym przez Tutsich rządem w sąsiedniej Rwandzie.
Deal
Pakt pokojowy zapewnia amnestię wszystkim walczącym ugrupowaniom, ale nie jest jasne, co się stanie z generałem Nkundą, który nie brał udziału w negocjacjach, podaje BBC. Obie armie mówią, że wycofają się z części wschodnich terytoriów, na które wejdą siły pokojowe ONZ. Stacjonujące w Kongu ONZ było wcześniej oskarżane nie tylko niedoprowadzenie do powstrzymania rzezi, ale również o udział w przemocy wobec cywili (International Herald Tribune, The Heritage Foundation).
Światowa wojna Afryki
Historia Demokratycznej Republiki Konga, byłej kolonii belgijskiej i francuskiej, jest od początku historią wojny, przewrotów i korupcji. W 1960 roku miała miejsce rewolta armii i próba odłączenia bogatej w zasoby mineralne prowincji Katanga. Rok później premier Patrice Lumumba został zamordowany przez wojska Josepha Mobutu. W 1965 roku Mobutu przejął władzę, pozwalając Amerykanom na prowadzenie stąd działań przeciwko wspieranej przez Związek Radziecki Angoli. Z anarchii w kraju korzystają wszystkie strony konfliktu, zainteresowane wielkimi mineralnymi bogactwami Konga.
Według agencji pomocy, konflikt w Kongu kosztuje życie 45 tys. osób miesięcznie (Reuters). W czasie pięciu lat jego trwania około 800 tys. ludzi opuściło domy, połowa od końca 2006 roku. Międzynarodowy Komitet Ratownictwa (International Rescue Committee) podaje, że w ciągu ostatnich 10 lat liczba ofiar tej wojny przewyższa jakikolwiek inny konflikt od czasu II wojny światowej.