„Czuję się jak wyrodna rodzicielka”, „Kochani rodzice, jestem na skraju i mam ochotę palnąć sobie w łeb” – piszą rodzice na jednej z facebookowych grup. Z badania prowadzonego w latach 2018–20 w 36 krajach na próbie ponad 16 tys. ojców i matek wynika, że Polska wraz z Belgią, Egiptem, Kanadą i USA jest w czołówce państw, w których rodzice czują się najbardziej wypaleni. Z kolei dane dr. Konrada Piotrowskiego z Uniwersytetu SWPS wskazują, że nad Wisłą można mówić o 13 proc. rodziców, którzy żałują posiadania dzieci. Jedną z przyczyn są problemy psychologiczne związane z ich wychowywaniem.
Wypalenie rodzicielskie, czyli stan zmęczenia rolą rodzica, wiązane jest przez badaczy z wyczerpaniem fizycznym i psychicznym, utratą przyjemności z roli rodzica, poczuciem daremności własnych działań, zmianą w postrzeganiu siebie jako rodzica czy dystansowaniem się emocjonalnym wobec dzieci. Magdalena Wiatrowska jest pedagogiem i coachem świadomego rodzicielstwa, w myśl którego dzieci są najlepszymi nauczycielami, uświadamiają nam lęki. Na co dzień pracuje z rodzicami, których dotyka wypalenie. Ostatnio zgłasza się ich coraz więcej i częściej są to matki niż ojcowie. Szukają pomocy głównie z powodu konfliktu między sobą i dziećmi. – Znaczną część polskich rodzin stanowią rodziny nuklearne, czyli rodzice i dzieci mieszkający w jednym domu. Dziadkowie są mniej zaangażowani w wychowanie wnuków. Matki stawiają potrzeby innych na pierwszym miejscu i chcą wszystko zrobić jak najlepiej, po swojemu. Taki „matkopolizm” sprawia, że nie pozwalają sobie na odpoczynek i dzielenie się obowiązkami, co prowadzi do przebodźcowania, przemęczenia i może skutkować wypaleniem – opowiada Wiatrowska.
Perfekcjonizm to istotny problem łączony z wypaleniem.