Według danych publikowanych w mediach z początkiem lata zmienia się model naszego wypoczynku. Ubywa Polek i Polaków wyjeżdżających na dwu-, trzytygodniowe wakacyjne turnusy, przybywa tych wybierających się to tu, to tam – na kilka dni, za to częściej. A który wariant jest lepszy?
Przytoczone dane mają dotyczyć zwłaszcza wakacji w kraju. Wyjazdy zagraniczne rządzą się trochę odmiennymi zasadami, inną kalkulacją kosztów finansowych i organizacyjnego wysiłku. Nie zmienia to faktu, że podejście do wypoczynku i wśród pracowników, i wśród pracodawców w Polsce się zmienia. Urlopy przestały być traktowane z niechęcią i podejrzliwością jako przejaw małego zaangażowania czy lenistwa pracowników, co zdarzało się w części środowisk klasy średniej w potransformacyjnych latach 90. Współcześni menedżerowie i przełożeni rozumieją, że wypoczęty działa lepiej, efektywniej, co w ostatecznym rozrachunku wszystkim się opłaca. I co jest ciekawym powrotem do przeszłości, bo prawo do odpoczynku – najpierw w formie ośmiogodzinnego dnia pracy, a z czasem do dni całkowicie wolnych od pracy, czyli urlopu – zapewniono robotnikom właśnie m.in. pod wpływem argumentacji ekonomistów (nie tylko związkowców).
Czytaj także: Wakacje czy pracowakacje? Dla Polaków to jedno i to samo
A co z proporcjami wysiłku i relaksu? Czy wprowadzony ponad 50 lat temu 26-dniowy wymiar urlopu przy standardowym etacie odpowiada dzisiejszym warunkom pracy? Należałoby go wydłużyć czy może skrócić? I jak powinno na to wpłynąć ewentualne wprowadzenie czterodniowego tygodnia pracy? To tylko część pytań, na które opowiada Magdalena Marszałek, psycholożka pracy i organizacji z Uniwersytetu SWPS w Sopocie.
Podkast ukazał się w sierpniu 2024 r. w ramach cyklu Jak żyć dobrze ze sobą i światem. Odc. 22