Czasy takie, że kryminał pomaga się oderwać od złych wiadomości. Niekoniecznie ten najbardziej krwawy. W trudnych momentach zawsze sprawdzała się Agatha Christie, jej powieści bardzo dobrze się sprzedawały w czasie drugiej wojny światowej. A teraz od kilku lat jesteśmy świadkami renesansu powieści detektywistycznej i dostajemy nowe ekranizacje Christie Kennetha Branagha, seriale takie jak „Zbrodnie po sąsiedzku” czy „Patrz, jak kręcą” (oba na Disney+). Potrzebujemy oddechu i humoru, nic dziwnego, że globalnym trendem na rynku książki jest od kilku lat cosy crime. „Pożegnajcie domestic noir i odłóżcie powieści z dziewczyną w tytule” – pisał „Guardian”, nawiązując do modnych ostatnio nurtów.
Starsze panie na tropie
W Polsce ten rynek się rozrasta. Przybywa zwłaszcza komedii kryminalnych, bo żywa jest u nas tradycja nie tylko Agathy Christie, ale i Joanny Chmielewskiej. Te książki poznacie po tytułach: „Do zakopania jeden trup” Iwony Banach, „Dywan z wkładką” Marty Kisiel, „Teściowe w tarapatach” Alka Rogozińskiego, „Gdzie są moje zwłoki?” Małgorzaty Starosty albo „Miłość, szkielet i spaghetti” Marty Obuch. Sprawy próbują rozwikłać dość nietypowi detektywi, jak w książce Anny Fryczkowskiej „Starsza pani wnika”, w której mamy fajtłapowatego Jarcia i jego babcię oraz szerokie grono jej koleżanek. Babcia postanawia pomóc wnukowi, który wymyślił sobie, że będzie detektywem. I starsze panie są bardzo skuteczne.
Detektywami są dziś często kobiety, tak jak w cyklu Małgorzaty Starosty, którego bohaterką jest rozwiedziona restauratorka Agata Śródka. Starosta jest jedną z bardziej płodnych autorek komedii, a jej książka „Kto zabił mamusię?