Kiedy człowiek słyszy diagnozę: choroba przewlekła, często przemodelowuje życie swoje i swojej rodziny, jednocześnie jednak nie zmienia złych nawyków. Jednym z nich jest siedzący tryb życia połączony z brakiem ruchu. Do aktywności fizycznej najczęściej zniechęca – zrozumiały w takiej sytuacji – lęk przed pogorszeniem stanu zdrowia. Trzeba się go pozbyć, bo regularny i umiarkowany wysiłek jest bezwzględnie zalecany w większości chorób przewlekłych, zarówno u dzieci, jak i seniorów. Przyczynia się do prawidłowego rozwoju tkanek, pozwala uniknąć nadwagi, poprawia kondycję i wydolność. A wszystkie te parametry polepszają przebieg wielu schorzeń i pomagają w leczeniu.
Każda choroba ma jednak swoją specyfikę uzależnioną od wielu indywidualnych czynników. Zanim rozpoczniesz wybrane dzięki naszemu poradnikowi ćwiczenia, skonsultuj jeszcze decyzje ze swoim lekarzem.
Astma i POChP
Sprawny ruchowo i wysportowany pacjent z astmą lub POChP (przewlekłą obturacyjną chorobą płuc) ma lepszą kondycję, rzadziej zapada na infekcje górnych dróg oddechowych, łatwiej znosi momenty zaostrzeń swoich schorzeń. Dlatego z historycznego punktu widzenia astma była jedną z pierwszych chorób, w której lekarze zalecali także uprawianie sportu.
Dla ciebie: pływanie (chyba że jesteś uczulony na chlor), surfing, żeglarstwo, gimnastyka, dyscypliny rzutowe, skoki w dal i wzwyż, tenis, golf, sporty walki, gry zespołowe, w których występuje krótkotrwały intensywny wysiłek fizyczny (np. siatkówka).
Nie dla ciebie: długotrwałe biegi przełajowe (choć nie wszyscy źle je znoszą), kolarstwo, piłka nożna oraz biegi narciarskie, hokej na lodzie i łyżwiarstwo, czyli wysiłek w suchym i zimnym powietrzu.
Zapamiętaj
• unikaj tzw.