Arcybiskup Józef Michalik nie widzi problemu tam, gdzie widzą go prawie wszyscy. Tym problemem jest ukościelnienie świeckiego państwa. I robienie polityki z ambon i niejednej katolickiej anteny. Szef Konferencji Episkopatu niczego takiego nie dostrzega, no może pojedyncze przypadki. W rozmowie z „Gościem Niedzielnym” (nr 32) odpiera zarzuty, że Kościół wszedł podczas kampanii prezydenckiej w bieżącą politykę. Zdaniem hierarchy, to zarzuty puste, kłamliwe i żenujące. A skąd one? Z nowej fali „antykościelnej ideologii postkomunistycznej, którą faworyzują liberalne media”. Abp Michalik nie jest wyjątkiem wśród biskupów. Wielu z nich widzi sprawy Kościoła i Polski podobnie.
Zdaniem samego Michalika, biskupów zgoła nic nie dzieli w ocenie spraw społecznych: „Proszę czytać dokumenty Episkopatu – na przykład o rodzinie. Noszą podpisy wszystkich biskupów. Od 20 lat podajemy wierzącym te same kryteria oceny polityków startujących w wyborach. Nic się tu nie zmieniło. Jednym z kryteriów jest stosunek do in vitro – jednoznaczny”.
Partia Kościół
Kościół nie ma sobie także nic do zarzucenia w sprawie krzyża pod Pałacem Prezydenckim. Konflikt wokół krzyża zdaniem abp. Michalika został sprowokowany wypowiedzią prezydenta-elekta, że zamierza go przenieść. Reakcją na tę zapowiedź była akcja obrony krzyża. A czy Kościół nie był w tej sprawie bierny? Ależ skąd! – zaprzecza dostojnik. Kościół chciał pomóc, lecz nie jest od likwidacji krzyży, „od rozwiązywania problemów, które stworzyli politycy, bo wtedy stawałby się stroną w sporze”.