Oda do starej baby

Recenzja książki: Michał Witkowski, „Wymazane”

26 września 2017

Obraz prowincjonalnej Polski, niezmiennej od lat 90., ze swoimi pretensjami i tęsknotą za blichtrem.

Z Witkowskim jak z pogodą – bywa w kratkę. Książki dobre przeplata słabszymi. Po słabej „Dziewczynie i zbrodniarzu” był udany „Fynf und cfancyś”, a potem napisał powieść „Fioletowe światło”, której wydawnictwo w ogóle nie chciało opublikować i która krążyła dystrybuowana przez autora. A teraz w „Wymazanym” wraca ze wszystkim co najlepsze: humorem podszytym smutkiem, groteską i obrazem Polski prowincjonalnej. Wymazane to miejscowość gdzieś pod Suwałkami. Jest tam dyskoteka w dawnej bibliotece, zakład pogrzebowy Śmiertex i solarium Kolczasta opuncja, a poza tym wygwizdów, bagna i Tesco. I w takim miejscu mieszka Damian, chłopak piękny „jak sam photoshop”, który lubi stare baby.

Michał Witkowski, Wymazane, Znak, Kraków 2017, s. 495

Książka do kupienia w sklepie internetowym Polityki.

Polityka 39.2017 (3129) z dnia 26.09.2017; Afisz. Premiery; s. 72

Oryginalny tytuł tekstu: "Oda do starej baby"

Michał Witkowski

Justyna Sobolewska

Krytyczka literacka, pisarka i dziennikarka związana z tygodnikiem „Polityka”. Autorka zbioru esejów „Książka o czytaniu” (2012, 2016), wyboru opowiadań Kornela Filipowicza „Moja kochana, dumna prowincja” (2017) i biografii Kornela Filipowicza „Miron, Ilia, Kornel. Opowieść biograficzna o Kornelu Filipowiczu” (2020) nominowanej do Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz”. Współautorka książki „Stówka. Przeczytaj to jeszcze raz” napisanej razem z Anną Dziewit-Meller (2021) i autorka biografii „Jadwiga. Opowieść o Stańczakowej” (2024). W 2025 ukazała się jej „Książka o (nie)czytaniu”. Laureatka PIK-owego Lauru przyznawanego przez Polską Izbę Książki za popularyzację czytelnictwa i Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida za „Jadwigę. Opowieść o Stańczakowej”. Przewodniczy kapitule Nagrody Literackiej m.st. Warszawy.