Inne f ilmy, inna publiczność

12 października 2002

Wielu jest widzów, którym repertuar multikin nie wystarcza

Symbolem Warszawskiego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego jest żółty jesienny liść, taki jak w smutnych piosenkach o końcu lata. Ale mimo nie najlepszej pogody, właśnie na początku października w wybranych stołecznych kinach panuje gorączkowe ożywienie. Przed kasami tłoczą się kolejki, a sale projekcyjne zapełniają się do ostatniego miejsca. Podobnie dzieje się w tym roku – już po raz osiemnasty. Organizatorzy przygotowali naprawdę imponujący zestaw tytułów: w sumie do obejrzenia jest ponad 120 pozycji, czego nawet najbardziej zagorzały kinoman nie jest w stanie zobaczyć w ciągu 10 dni.

Polityka 41.2002 (2371) z dnia 12.10.2002; Komentarze; s. 18

Zdzisław Pietrasik

Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim oraz studiów dziennikarskich na Uniwersytecie Warszawskim. Publikował m.in. w „itd” i „Kulturze”, potem przez lata w „Polityce” (szef działu Kultura). Zajmował się głównie krytyką filmową i relacjonowaniem wydarzeń z dziedziny kinematografii. Należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1987), Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011). Zmarł w 2017 r.