Nieoperowa Agata Zubel

14 listopada 2009

Agata Zubel, Marcin Grabosz, Poems, CD Accord 2009

Po znakomitej monograficznej płycie kompozytorskiej laureatki Paszportu „Polityki” (Cascando, CD Accord 2009) ten sam wydawca przedstawia kompozytorkę-śpiewaczkę w innym niż własne dzieła repertuarze, pozostając jednak przy XX w., to jest bowiem najważniejsze emploi artystki. Utworom Aarona Coplanda („Twelve Poems of Emily Dickinson”), Albana Berga („Sieben Frühe Lieder”) i Pawła Szymańskiego (Drei Lieder nach Trakl) idealnie odpowiada właśnie taki sposób śpiewania: bez cienia operowości i nadmiernego wibrowania, oparty na emocjach naturalnie wyrażanych. Solistce towarzyszy z wyczuciem pianista Marcin Grabosz, wywodzący się jak Agata Zubel z Wrocławia; uzupełnieniem płyty jest jeden utwór solowy w jego wykonaniu, podkreślający mroczno-ekspresjonistyczną atmosferę: poemat „Vers la flamme” Aleksandra Skriabina.

Polityka 46.2009 (2731) z dnia 14.11.2009; Kultura; s. 45

Dorota Szwarcman

Krytyczka muzyczna działu Kultura w „Polityce” (od 2002 r.). Absolwentka studiów kompozycji na warszawskiej uczelni muzycznej. Wcześniej pracowała w kwartalniku „Polish Music/Polnische Musik” (dziś nieistniejącym), „Gazecie Wyborczej” oraz „Wprost”. Publikowała także m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Midraszu”, „Tygodniku Powszechnym”, „Jazz Forum”. Autorka książek: „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM 2001) i „Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007” (Stentor 2007). Laureatka Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich (2009) i odznaki „Zasłużony dla kultury polskiej”.