Pinochet (82 lata) udał się do Londynu na operację kręgosłupa, z powodu dyskopatii, na którą cierpiał od lat, odczuwając coraz większy ból i niedowład kończyn dolnych. Trudności ze staniem podano jako powód, dla którego Pinochet nie uczestniczył w wielu uroczystościach, jakie odbyły się w Chile w 25 rocznicę wojskowego zamachu stanu. Złośliwi mówią, że dysk stanowił pretekst, a prawdziwa przyczyna była inna - generał nie został zaproszony m.in. do kościoła i do katedry, gdyż zbyt wiele osób zagroziło, że nie przyjdzie, w tym większość deputowanych rządzącej koalicji chadecko-socjaldemokratycznej. Augusto Pinochet ma co prawda kręgosłup twardy, nigdy nie przyznał się do błędów, nigdy nie przeprosił, a o swoich przeciwnikach z 1973 r. wyraża się z nieukrywaną pogardą, ale dysk doskwierał mu naprawdę.
Skoro lekarze stwierdzili, że zabieg chirurgiczny jest konieczny, wybór kraju, do którego mógł udać się sędziwy pacjent, był ograniczony. W Niemczech rządzi socjaldemokracja, we Francji socjalistyczny rząd odmówił wizy, do Stanów Zjednoczonych Pinochet nie ma wjazdu od czasu, gdy w Waszyngtonie został zamordowany przez służby specjalne Pinocheta i emigrantów kubańskich były minister spraw zagranicznych w socjalistycznym rządzie Salvadora Allende. Pozostawała Wielka Brytania, dokąd Pinochet udał się uzbrojony w paszport dyplomatyczny (który przysługuje wszystkim członkom parlamentu, a Augusto Pinochet jest senatorem dożywotnim, co załatwił sobie w podyktowanej przez siebie konstytucji), dokument chilijskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, stwierdzający, że senator Pinochet podróżuje służbowo. Towarzyszyło mu czterech agentów ochrony oraz żona i córka. Adres kliniki, w której został operowany, był utrzymywany w tajemnicy.
Według pierwszych informacji prasy chilijskiej, operacja była udana, generał zaczął przyjmować posiłki i na trzeci dzień miał nawet po raz pierwszy wstać.