Wieloletnie badania nad tym, co odróżnia przedsiębiorców od zwykłych zjadaczy chleba, przyniosły – jak do tej pory – dość umiarkowane rezultaty. Obok piszemy o pewnych cechach stricte osobowościowych, predestynujących do zajmowania się biznesem. Ale przedsiębiorcami zostają przecież zarówno spokojni flegmatycy, jak i rozkrzyczani cholerycy, inżynierowie i poeci, kobiety i mężczyźni, wredni Judasze i kochający ludzkość hippisi. W nauce o zarządzaniu wiele się mówi o roli, jaką w sukcesie organizacji odgrywa charyzmatyczne przywództwo, wylicza się cechy charyzmatycznego lidera, ale w gruncie rzeczy nie ma przepisu na takiego menedżera ani nie jest tak do końca pewne, czy takie przywództwo jest rzeczywiście konieczne do odniesienia sukcesu.