Przedstawiciele firm samochodowych prezentują oficjalny optymizm. Każdy ma się z czego cieszyć: Fiat, bo zdołał utrzymać pozycję rynkowego lidera; Daewoo, bo znów zmniejszyło dystans do Fiata; Opel, bo znalazł się blisko wymarzonej granicy 30 tys. sprzedanych aut. We wszystkich wypowiedziach słychać jednak nutę żalu za niedawnymi czasy, kiedy klienci szturmowali salony, a sprzedaż rosła w niebywałym tempie.
To już minęło, ale i tak ciągle jest nieźle. Według wstępnych szacunków Polacy kupili w ubiegłym roku ok. 515 tys. samochodów osobowych, ponad 20 tys. więcej niż w 1997 r. Wygląda jednak na to, że powoli oswajamy się z samochodowym dobrobytem i spokojniej podejmujemy decyzje o zakupie auta. W ubiegłym roku sprzedaż samochodów wzrosła około 8 proc., podczas gdy rok wcześniej było to 26,6 proc., a w 1995 r. aż 41 proc. Najchętniej kupowaliśmy samochody klasy średniej niższej, takie jak np. Daewoo Lanos, Fiat Siena, Opel Astra Classic, Ford Escort. To tzw. auta rodzinne, pozwalające na wygodne podróżowanie pięciu osobom zaopatrzonym w spory bagaż. Ten segment rynkowy rośnie w najszybszym tempie. Kurczy się natomiast równie szybko sprzedaż aut najmniejszych. Wymyślono je jako auta miejskie, pełniące funkcję drugiego w rodzinie środka transportu. U nas, ze względu na niską cenę, przez lata stanowiły substytut auta rodzinnego, dziś zaś wracają do swej właściwej roli.
Robi również wrażenie wzrost sprzedaży samochodów klasy wyższej, dotychczas traktowanych w Polsce jako auta luksusowe - np. Alfa Romeo 166, Audi A6, Mercedes E, BMW seria 5. Trudno w tej grupie znaleźć auto, którego cena jest niższa niż 100 tys. zł. A mimo to zanotowano rekordowy, bo blisko stuprocentowy wzrost sprzedaży. W liczbach bezwzględnych może nie robić to aż tak imponującego wrażenia: do końca listopada nabywców znalazło ponad 4 tys. samochodów. Najczęściej auta z wyższej półki kupowały firmy starające się, by ich szefowie podróżowali w komfortowych warunkach.
Daewoo-Fiat 1:0
Kiedy kilka lat temu pojawił się w Polsce koreański koncern Daewoo i zadeklarował, że jego ambicją jest odebranie Fiatowi pozycji rynkowego lidera, nikt nie traktował tego poważnie.