Większość ludzi boi się testów psychologicznych. Psychologowie lęk ten nazywają bezpośrednim zagrożeniem dla własnego "ja". - Zanim osiągnąłem swoją pozycję zawodową, rozwiązałem wiele testów - mówi Piotr, 30-letni prawnik w dużym banku. - Zawsze zadawałem sobie pytanie, czego tym razem się o mnie dowiedzą? To naprawdę niemiłe uczucie. Czułem się jak pacjent podczas operacji, któremu dokładnie oglądają wnętrze. Skąd mogę mieć pewność, że moje odpowiedzi nie zostaną źle zinterpretowane?
Co pracodawca chce wiedzieć?
W firmach "łapaczy głów" (poszukujących odpowiednich pracowników na zlecenie pracodawców) obowiązuje zachowanie tajemnicy i zazwyczaj klient nie dostaje pełnych wyników testów. Otrzymuje jedynie informacje, czy kandydat ma profil osobowościowy predestynujący go na stanowisko, które miałby zajmować. Ale być może informacje uzyskiwane w czasie selekcji można włączyć pod ustawę o ochronie danych osobowych.
- Kandydat starający się o pracę może odmówić wypełnienia testu - mówi Lidia Pijawska, starszy konsultant z "Take it". - Praktycznie bardzo niewielu tak robi.
- Wiem, że mogłem odmówić - mówi Piotr - ale bałem się, że mogą pomyśleć, iż chcę coś ukryć.
Podstawową metodą selekcji pozostaje rozmowa, podczas której analizuje się doświadczenie zawodowe kandydata. Test psychologiczny jedynie poszerza tę wiedzę. Są testy dla stanowisk menedżerskich, dla pracowników do działu obsługi klienta, działu sprzedaży. Sprawdza się nimi zdolności poznawcze, pamięć, tempo uczenia się, przystosowanie emocjonalne, odporność na stres, umiejętności społeczne. Nie stosuje się testów na inteligencję, bo badania dowodzą, że nie ma bezpośredniego związku pomiędzy wysokim wynikiem takiego testu a sukcesami w pracy.
Testy psychologiczne są na pewno cenną metodą selekcji pod warunkiem, że interpretuje je psycholog.