Jeszcze niedawno wielu z nich wydawało się być zaprzysiężonymi entuzjastami ostrej konkurencji. Teraz powiadają, że nieustanna pogoń za sukcesem, kategoryczne oczekiwanie od nich pasji i entuzjazmu okazuje się zbyt trudne, zbyt niszczące. Badacze społeczni dostrzegają ślad tego zjawiska również w wynikach wrześniowych wyborów parlamentarnych. Rodzaj znużenia wysiłkiem ostatnich lat.
– Ile lat można być entuzjastą? Dziesięć – odpowiada zdecydowanie Aureliusz Leżeński, nauczyciel polonista, który pod koniec lat 80. zakładał jedno z pierwszych liceów społecznych w Polsce i przez wiele lat był jego dyrektorem. – To był niesamowity moment historyczny – wspomina. – Władza oddała monopol na edukację. To było wyzwanie, pasja, budowałem szkołę moich marzeń. Zaangażowałem się w to bez reszty. I w pewnym momencie poczułem, że to co robię nie sprawia mi już radości.
Polityka
41.2001
(2319) z dnia 13.10.2001;
Społeczeństwo;
s. 81
