Do imperium Zbigniewa Benbenka należy m.in.: radio Eska (100 proc. udziałów), bulwarówka „Super Express” (50 proc.), spółki internetowe skupione w Super Media Holding, wydawnictwo Murator (pakiet kontrolny), także kasyna oraz salony do gry w bingo, a wszystko pod egidą ZPR (Zjednoczonych Przedsiębiorstw Rozrywkowych) sprywatyzowanych w 1991 r.
Według Benbenka, pieniądze zarobione na grze są reinwestowane w biznes gier losowych, ale nie jest to interes bardzo opłacalny. – Państwo czerpie zyski chochlą, a my łyżeczką – ocenia.
Sam Benbenek nigdy nie obstawił puli, zabraniają tego regulaminy wewnętrzne, poza wyjątkowymi okazjami nie wolno mu pokazywać się w kasynie. Nie potrzebuje ruletki, aby odczuwać emocje, te zapewnia udział w biznesowej grze. Zdarza mu się budzić o trzeciej w nocy, aby już do rana czytać kontrakty, a udział w negocjacjach porównuje do wojennej potyczki, bo wymaga zarówno strategii, jak i taktyki. Grzegorz Lindenberg, twórca koncepcji „Super Expressu” i przez ponad cztery lata bliski współpracownik Zbigniewa Benbenka, ocenia: – Największym atutem prezesa jest umiejętność przekonywania, a także to, że nigdy nie rezygnuje ze swoich wizji. Do negatywnych cech zalicza zbytnią podejrzliwość, łatwość podmieniania ludzi, a także szybkie zmiany doraźnych decyzji, często na sprzeczne z poprzednimi. – Prezes jednak zawsze wierzy w to, co mówi – podsumowuje Lindenberg.
Powszechnie Zbigniew Benbenek jest też wśród współpracowników znany z tego, że nie lubi wyrażać się na piśmie ani niczego podpisywać, umiejętnie unika też wypowiadania się na niewygodne tematy.
– Umie manipulować – ocenia Zygmunt Stępiński, były prezes zarządu Muratora, który po latach współpracy rozstał się w śmiertelnej niezgodzie z faktycznym właścicielem firmy.