„Środek świata” Andreasa Steinhöfela był sensacją na niemieckim rynku wydawniczym. W ciągu kilkunastu miesięcy sprzedano ćwierć miliona egzemplarzy tej powieści o bliźniakach (Djanne i Phil) wychowywanych przez samotną matkę w na pół zrujnowanej willi. Siedemnastoletni Phil opowiada historię swej ułomnej rodziny: siostry Dianne oraz matki, która prowadzi dość niekonwencjonalne życie. Pracuje w kancelarii i wciąż jest oblegana przez mężczyzn, których bierze sobie tylko na jedną noc, czym w miasteczku budzi powszechne zgorszenie. Jej dzieci – jako dzieci „czarownicy” – są traktowane niechętnie. Mają niewielu znajomych. „Środek świata” to historia o dojrzewaniu, samotności i inicjacji seksualnej. Philowi bardzo brak ojca. Z kolei Dianne nienawidzi matki za to, że zmienia mężczyzn jak rękawiczki.
Niemieccy recenzenci zaświadczają zgodnie, że to jedna z najpiękniejszych opowieści o młodzieńczej miłości. Steinhöfel uchodzi w Niemczech za autora, który najlepiej wyraża niewypowiadane uczucia młodej generacji. A willa Visible, w której mieszka rodzina, a właściwie minikomuna, stała się symbolem prywatnego szczęścia ludzi zdolnych do miłości w nieprzyjaznym dla nich świecie.
Andreas Steinhöfel, Środek świata, tłum. Agnieszka Kowaluk, wyd. Jacek Santorski&Co, Warszawa 2005