Czy film „Enigma” godzi w Polaków? Krytyka przyjęła ekranizację bestselleru Richarda Harrisa dość łaskawie. Film wywołał jednak debatę o wierności prawdzie historycznej. Przypomniał też milionom widzów o zbrodni katyńskiej.
„Enigma” to przede wszystkim romans, rozgrywający się w antyromantycznej scenerii Bletchley Park, brytyjskiego centrum łamania szyfrów na północ od Londynu. Być może to brytyjska solidność w odtwarzaniu tutejszych realiów drugiej wojny światowej – drewnianych baraków, w których pracowały zespoły łamaczy szyfrów, małych, niedoświetlonych i obskurnych pokoików na stancji, gdzie mieszkali bohaterowie – zaważyła na tym, że Hollywood stracił zainteresowanie.
Autor powieści Robert Harris, występując w gorącej obronie filmowej wersji „Enigmy” przed atakami krytyków, mówi, że połączenie siłą rzeczy skomplikowanej fabuły o łamaniu szyfrów z wątkiem łamania serc jest na ekranie rzeczą niezwykle trudną, a może nawet antyfilmową.
Polityka
47.2001
(2325) z dnia 24.11.2001;
Historia;
s. 76
