Jesień elektryzuje

10 października 2009

Elektronika w różnych wersjach, z różnych czasów i światów, z różnymi zadaniami – taki był temat tegorocznej, bardzo udanej edycji Warszawskiej Jesieni.

W ostatnich latach można było zauważyć, że nie wszyscy, używając terminu muzyka elektroniczna, mają na myśli te same zjawiska. Ci z młodszych pokoleń kojarzą ją z techno lub z ambientem, z muzyką pop czy muzyką klubową. Trochę starsi pamiętają jeszcze sprzed 30 lat zespoły Tangerine Dream i Kraftwerk czy Jean-Michela Jarre’a.

Muzyka elektroniczna ma w rzeczywistości o wiele dłuższą historię.

Tworzenie instrumentów, w których źródłem dźwięku były fale elektromagnetyczne, sięga awangardy lat 20. zeszłego wieku (teremin, fale Martenota), próby zaś komponowania muzyki z użyciem środków elektronicznych rozpoczęły się na dobre w latach 40. W Paryżu Pierre Schaeffer i Pierre Henry, założyciele Groupe de Recherche de Musique Concrčte przy RTF, manipulowali nagranymi dźwiękami natury najpierw za pomocą nagrań na płytach winylowych, później z udziałem taśmy magnetofonowej; ten kierunek nazwano muzyką konkretną.

Polityka 41.2009 (2726) z dnia 10.10.2009; Kultura; s. 62

Dorota Szwarcman

Krytyczka muzyczna działu Kultura w „Polityce” (od 2002 r.). Absolwentka studiów kompozycji na warszawskiej uczelni muzycznej. Wcześniej pracowała w kwartalniku „Polish Music/Polnische Musik” (dziś nieistniejącym), „Gazecie Wyborczej” oraz „Wprost”. Publikowała także m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Midraszu”, „Tygodniku Powszechnym”, „Jazz Forum”. Autorka książek: „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM 2001) i „Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007” (Stentor 2007). Laureatka Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich (2009) i odznaki „Zasłużony dla kultury polskiej”.