Tym wydaniem naszego Poradnika postanowiliśmy wprawić naszych czytelników w lepszy nastrój. Nie to, byśmy nie próbowali tego we wszystkich kolejnych zeszytach, ale tym razem zależy nam szczególnie na odpowiedzi na takie pytania, jak np.: Czy da się spojrzeć na dzisiejszy rozdygotany świat łaskawszym okiem? Jak wziąć swoje nerwy w cugle i wyregulować emocje? Czym poprawić sobie humor i jak nie dać go sobie zepsuć? Słowem: skąd czerpać radość życia, optymizm, nadzieję na lepsze jutro mimo wszystkiego złego, czym nas zasmuca i przeraża współczesność.
Nie jest to prosta sprawa, albowiem człowiek rozpięty jest pomiędzy dwoma sprzecznymi wektorami. Z jednej strony nasza ewolucyjna przeszłość pcha nas ku ostrożności i strachowi na wyrost, ograniczonemu zaufaniu wobec innych, raczej pesymizmowi niż hurraoptymizmowi. Z drugiej strony ludzkość od zawsze dążyła ku szczęściu – i w sensie indywidualnym, i zbiorowym. Większość z nas chce po prostu czuć się dobrze na świecie i w swoim własnym życiu.
Stanisław Sojka śpiewa w jednym z najświeższych swych utworów „Zależy mi”, że zależy mu, „byśmy nigdy nie zniechcieli czekać wiosny”. Twórcy od zawsze w dosłownie czy metaforycznie rozumianej wiośnie pokładali duże nadzieje. Uwierzmy i my (po zimowej szarzyźnie), że świat wcale nie jest taki zły. Niech no tylko każdy z nas spróbuje być trochę lepszy.