„Bądź grzeczny, bo cię pan zabierze!” – jak działają podobne hasła?

„Chłopaki nie płaczą!”, „Dziewczynki się nie złoszczą!”, „Bądź grzeczny, bo cię pan zabierze!”, „Nie rób kłopotu!”. Większość ludzi nasłuchała się tych i podobnych haseł aż nadto od najwcześniejszych lat. Rozmowa z Jackiem Wasilewskim.

O skutkach takiej komunikacji w życiu każdego i każdej z nas sporo już powiedziano. Ale niesie ona dewastujące szkody także w wymiarze społecznym. Psychoterapeutka Agnieszka Kozak i prof. Jacek Wasilewski, kulturoznawca i medioznawca, poświęcili temu książkę pt. „Uwięzieni w słowach rodziców. Jak uwolnić się od zaklęć, które rzucono na nas w dzieciństwie”. Prof. Wasilewski jest gościem siódmego odcinka naszego podkastu. Zastanawiamy się nad rzeczywistym znaczeniem zdań-zaklęć, nad intencjami rzucających je osób i nad tym, czego one musiały się we własnych młodych latach nasłuchać.

W rozmowie jest też o tym, że niektóre z tych zaklęć szczęśliwie zaczynają tracić moc za sprawą zmian społecznych, za to inne trzymają się twardo. Zastanawiamy się więc, jak można w szczególności te drugie ukruszyć. W wymiarze indywidualnym, codziennego życia, najczęściej jest to wykonalne z pomocą powszechnie znanych codziennych słów, jak „dziękuję”, „proszę”, „wybieram” czy „obiecuję”. Może się to wydawać podejrzanie proste, ale w zadaniu jest silny warunek, że tym komunikatom trzeba świadomie nadać rzeczywistą treść. A to już wymaga wysiłku, czasu i nade wszystko refleksji.

Elizaveta Dushechkina/Unsplash„Chłopaki nie płaczą!”, „Dziewczynki się nie złoszczą!”, „Bądź grzeczny, bo cię pan zabierze!”, „Nie rób kłopotu!”.

materiały prasoweProf. Jacek Wasilewski