Roman Włodek
Pomocnik Historyczny

Z kamerą na Greenpoincie

Polska emigracja w kinematografii

5 czerwca 2018
„Sami swoi” (reż. Sylwester Chęciński, 1967 r.) „Sami swoi” (reż. Sylwester Chęciński, 1967 r.) Archiwum Filmu / Forum
Nostalgicznie, komediowo, bezlitośnie – jak emigrantów pokazywano w filmach.
„300 mil do nieba” (reż. Maciej Dejczer, 1989 r.) – sfilmowana ucieczka do Skandynawii.Inplus/EAST NEWS „300 mil do nieba” (reż. Maciej Dejczer, 1989 r.) – sfilmowana ucieczka do Skandynawii.

Stereotyp Polonusa w II RP. Polskie kino zwróciło uwagę na temat emigracji natychmiast po odzyskaniu niepodległości. W świadomości zbiorowej II RP wyrósł stereotyp emigranta, szczególnie Polonusa z Ameryki: to ten, któremu się udało i którego patriotycznym obowiązkiem jest jeśli nie wrócić do kraju z walizką dolarów, to przynajmniej wspierać bliskich w ojczyźnie. Stawiano przed nim także inne zadanie: miał odkrywać na nowo Rzeczpospolitą, doceniać jej wysiłki cywilizacyjne i zachwycać się nimi.

Pomocnik Historyczny „Za chlebem i wolnością” (100132) z dnia 04.06.2018; Polonia; s. 114
Oryginalny tytuł tekstu: "Z kamerą na Greenpoincie"

Roman Włodek