Popularne w Europie praktyki łączyły faraońską wiarę w nieśmiertelność, pogańską ezoterykę, żydowską kabałę i arabskie doświadczenia.
Transmutacja i ofiara z krwi. U podstaw alchemii leży przekonanie, że człowiek może zapanować nad naturą, materią i czasem, dlatego jej adept był jednocześnie uzdrowicielem, naukowcem i poszukującym nieśmiertelności magiem. Choć praktyki alchemiczne znało wiele zaawansowanych cywilizacji świata, nie wszędzie miały takie samo oblicze. I tak praktyczni Chińczycy skupiali się na szukaniu eliksirów życia, podczas gdy Europejczycy stawiali sobie za cel transmutację metali w złoto.
Pomocnik Historyczny
„Leonardo da Vinci”
(100148) z dnia 20.05.2019;
Konteksty;
s. 108
Oryginalny tytuł tekstu: "Złoty wiek alchemii"