Przybywa Jagiełło
Na początku 1386 r. książę litewski Jagiełło przybył do Królestwa Polskiego. Niemal na początku podróży, w Lublinie, zjawił się nieoczekiwany gość – Zawisza Oleśnicki, dworzanin Jadwigi Andegaweńskiej. Co tu dużo mówić, Zawisza został wysłany na przeszpiegi. Miał się przyjrzeć obyczajom, a także urodzie i budowie ciała Jagiełły, „o której – jak pisał kronikarz Jan Długosz – fałszywa opinia powszechnie twierdziła, że jest szpetna”. Wysłanie Zawiszy wynikało ze sprzeciwu Jadwigi; nie chciała ona nawet słyszeć o małżeństwie z jakimś pogańskim, o wiele starszym i – jak sądziła – nieokrzesanym Litwinem.
Jagiełło, domyślając się celu wizyty posła, zaprosił Zawiszę do łaźni, aby (jak informuje Długosz) „lepiej zobaczył nie tylko jego postać, ale i poszczególne kształty jego ciała”. Posłaniec wrócił do Jadwigi i doniósł jej, że „sylwetka księcia Jagiełły jest zgrabna, kształtna, ciało dobrze zbudowane, wzrost średni, spojrzenie wesołe, twarz podłużna, bez żadnego jednak śladu szpetoty, a obyczaje poważne i godne księcia”.
Uspokojona Jadwiga zgodziła się wreszcie poślubić Litwina. Uroczystości w katedrze krakowskiej poprzedził chrzest Jagiełły, który przyjął chrześcijańskie imię – Władysław. Kilka dni później, w niedzielę 4 marca, Władysław Jagiełło został koronowany na króla Polski. Ślub Jagiełły i Jadwigi był początkiem o wiele ważniejszego związku – powstało wspólne państwo polsko-litewskie.
Pierwszy elekcyjny król Polski
Władysław Jagiełło był pierwszym królem w dziejach Polski, który został władcą w wyniku wolnej elekcji. Został on wybrany przez szlachtę, która wcześniej negocjowała z nim warunki. Zanim Polacy zgodzili się na tę kandydaturę, Jagiełło musiał w sierpniu 1385 r.