Rankiem pięciokrotny premier Włoch i lider Chrześcijańskiej Demokracji jechał w Rzymie do parlamentu, by wziąć udział debacie poprzedzającej głosowanie nad wotum zaufania dla nowo utworzonego rządu Giulia Andreottiego. Poparcia mieli mu udzielić komuniści, co przypieczętowałoby historyczny kompromis między rządzącymi od 30 lat chadekami a Włoską Partią Komunistyczną (PCI). Moro był jednym z architektów tego porozumienia, liczył, że w ten sposób utoruje sobie drogę do prezydentury.
Niebieskim, nieopancerzonym Fiatem 130 wyjechał z domu kilka minut przed dziewiątą. Towarzyszyli mu kierowca oraz ochroniarz. Trzech innych członków ochrony jechało Alfa Romeo. Po drodze konwój miał się zatrzymać, by Moro wstąpił – robił tak codziennie – do kościoła Santa Chiarana Piazza dei Giochi Delfici.
Na drodze kolumny w zasadzce czekały cztery samochody i co najmniej 11 napastników z Czerwonych Brygad, czterech ubranych w mundury Alitalii (co, jak później przypuszczano, miało utrudnić postrzelenie przez samych siebie). Dowodził Mario Moretti, jeden z szefów organizacji. Siedział za kierownicą Fiata 128 na fałszywych numerach dyplomatycznych. Drugim Fiatem jechali Alvaro Lojacono i Alessio Casimirri. Trzeci prowadziła Barbara Balzerani, czwarty – niebieski Fiat 132 – Bruno Seghetti, drugi ważny organizator akcji.
Moretti jechał przed kolumną pojazdów Moro i gwałtownie zahamował. Kierowca polityka uderzył w tył samochodu terrorysty. Na nich najechała Alfa Romeo eskorty. Ze wszystkich stron otoczyły ich samochody terrorystów. Padło 91 strzałów. Kierowca i wszyscy ochroniarze zginęli na miejscu. Moro został wyciągnięty z auta i wepchnięty do samochodu prowadzonego przez Seghettiego. Cała akcja trwała 3 minuty.
54 dni później, 9 maja 1978 r.