W 2000 r. Tadeusz Mazowiecki w wywiadzie udzielonym „Tygodnikowi Powszechnemu” na pytanie o największe rozczarowanie, jakie przyniosła mu III RP, odpowiedział: „Ogrom nienawiści, jaka ujawniła się w walkach politycznych, i łatwość, z jaką przenikała ona szerzej”. I pomyśleć, że mówił to na kilka lat przedtem, nim Polskę zalała prawdziwa fala nienawiści, która wcale zresztą nie odpływa. Sam Tadeusz Mazowiecki kilkakrotnie z narastającym oburzeniem wypowiadał się w ostatnich latach o wojnie polsko-polskiej, a metody stosowane przez ideologów i praktyków IV RP nazwał rokoszem.
Wydana właśnie jego książka „Rok 1989 i lata następne. Teksty wybrane i nowe” (Prószyński Media Sp. z o.o., Warszawa 2012) jest zapewne pomyślana jako swoisty komentarz do polityki współczesnej, ale jednak przede wszystkim, poprzez odwołanie się do idei i wartości 1989 r., do polityki tamtych pierwszych miesięcy, jej wyzwań i zamysłów na przyszłość. Również poprzez złożenie wyjaśnień w sprawach, które obrosły nieporozumieniami bądź świadomie wykręcane i wykoślawiane służyły i służą wywoływaniu nienawiści i cynicznej grze politycznej. Bądź do pisania po latach komentarzy pogardliwych, do pobłażliwego poklepywania po plecach liderów polskiej Wielkiej Zmiany.
Na całość składają się teksty różnorodne, napisane wcześniej, ale też dodane współcześnie. Są liczne wywiady, wykłady, artykuły, przemówienia, wspomnienia i pożegnania pośmiertne, poświęcone pamięci znakomitych przyjaciół, są listy (także od Jana Pawła II), notatki z rozmów i ciekawe zdjęcia.