Władyka to honorowy tytuł przysługujący prawosławnym hierarchom, w tym metropolitom warszawskim i całej Polski, zwierzchnikom Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Losy tych ostatnich pełne są ciemnych i białych plam.
Nikołaj, ostatni arcybiskup warszawski i nadwiślański Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, w 1915 r. ewakuował się z tysiącami wiernych w głąb imperium. Dopiero w 1918 r. na wakującą katedrę patriarcha moskiewski Tichon ze Świętym Synodem wyznaczył arcybiskupa twerskiego Serafina. Bolszewickie władze nie chciały go jednak do Warszawy puścić, a polskie przyjąć z powodu rosyjskiego obywatelstwa.
Po odzyskaniu niepodległości w granicach Polski znalazło się 3,4 mln wyznawców prawosławia i jedynie dwóch władyków.
Polityka
33.2013
(2920) z dnia 11.08.2013;
Historia;
s. 52
Oryginalny tytuł tekstu: "Poczet władyków"
