Nagrody Historyczne 2016 przyznane! Oto najlepsze książki o najnowszej historii Polski
W dziale prac naukowych i popularnonaukowych nagrodę odebrał Jan Olaszek za książkę „Rewolucja powielaczy. Niezależny ruch wydawniczy w Polsce 1976–1989” (Trzecia Strona, Warszawa 2015).
„Są rewolucje noszące nazwę »goździków« czy »róż«. Nasza pachniała pastą komfort, która służyła do chałupniczego wyrobu farby drukarskiej” – napisał dr Marcin Zaremba.
Nagrodzona książka to fascynująca historia drugiego obiegu wydawniczego w PRL, który nigdzie na świecie nie przybrał nawet porównywalnych rozmiarów.
Anna Machcewicz otrzymała nagrodę w dziale pamiętników i wspomnień za opracowanie „Życie tak nas głupio rozłącza…. Listy więzienne 1946–1956” Zofii i Kazimierza Moczarskich (Towarzystwo „Więź”, Warszawa 2015).
„Listy więzienne” to publikacja, która porusza czytelnika od pierwszych do ostatnich listów, a Moczarscy wymieniali je podczas swojego uwięzienia. O wyjątkowości tej publikacji decyduje opis doświadczania krańcowych sytuacji, zróżnicowanych przeżyć małżonków, ich emocji, doświadczenia stalinowskiej rzeczywistości za więziennymi kratami.
W kategorii wydawnictwa źródłowe Jury przyznało nagrodę Karolinie Szymaniak za opracowanie i tłumaczenie „Pism z getta warszawskiego” Racheli Auerbach (Żydowski Instytut Historyczny, Warszawa 2015). Jest to odczytany na nowo i ocalony od zapomnienia ważny dokument źródłowy w postaci dziennika z getta pisarki i psycholog Racheli Auerbach, która współtworzyła podziemne archiwum getta warszawskiego, tzw. Archiwum Ringelbluma.
Najlepszym debiutem okazała się zaś książka Adama Sitarka „Otoczone drutem państwo. Struktura i funkcjonowanie administracji żydowskiej getta łódzkiego” (Instytut Pamięci Narodowej, oddział w Łodzi, Łódź 2015).
Praca ta zbiera szczegóły i fakty dotyczące tworzenia i działalności administracji getta łódzkiego. Jest ważnym przyczynkiem do dyskusji o tzw. Judenratach, próbuje m.in. odpowiedzieć na pytanie, gdzie była granica między dążeniem do ratowania współziomków a kolaboracją.
Więcej o tegorocznej edycji Nagród Historycznych w tekście Mariana Turskiego.
Nagrody Historyczne POLITYKI to najstarsza w Polsce nagroda przyznawana publikacjom o tematyce dotyczącej najnowszej historii Polski. Po raz pierwszy Nagrody zostały przyznane w 1959 r. W skład Jury przyznającego Nagrody Historyczne wchodzą wybitni polscy historycy oraz przedstawiciele tygodnika POLITYKA, a wyróżnione prace – w ogromnej większości – weszły na trwałe do polskiej historiografii.
Skład Jury Nagród Historycznych POLITYKI:
prof. dr hab. Włodzimierz Borodziej, prof. dr hab. Dariusz Stola, dr hab. Bożena Szaynok, red. Marian Turski (Przewodniczący), prof. Wiesław Władyka, dr hab. Marcin Zaremba.