Porozumienia sierpniowe: dlaczego szczecińscy stoczniowcy byli pierwsi

30 sierpnia 1980 r., ok. godz. 8.30, w świetlicy Stoczni im. Warskiego w Szczecinie podpisano pierwsze z porozumień pomiędzy władzą a strajkującymi robotnikami. Wywalczyli zgodę na powołanie nowych, samorządnych związków zawodowych. Rodziła się Solidarność.

Jerzy Undro/PAP Negocjacje Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego Stoczni im. Warskiego z delegacją rządową. W środku wicepremier Kazimierz Barcikowski.

Cztery dni po wybuchu protestu w Gdańsku, 18 sierpnia 1980 r., w stolicy Pomorza Zachodniego pierwsza pracę przerwała Stocznia Remontowa Parnica, a następnie największy zakład w regionie, czyli Stocznia im. Ludwika Warskiego. Centrum robotniczego protestu sprzed 10 lat ponownie podjęło wyzwanie, aby walczyć o prawa robotnicze. Inaczej jednak niż w grudniu 1970 r. stoczniowcy nie wyszli na ulice i nie poszli pod budynek KW PZPR. Pozostali na miejscu, ogłaszając strajk okupacyjny i wysuwając żądania pod adresem rządzących.