Wprowadzenie stanu wojennego w Polsce wzburzyło opinię publiczną na Zachodzie. Pomijając reakcje tamtejszych władz, często powściągliwe i pełne dyplomatycznych uników, społeczeństwa reagowały współczuciem i organizowaniem pomocy humanitarnej. Okazywanie sympatii Polakom było wśród nich powszechne, a rodzące się masowe inicjatywy wsparcia i manifestacje potępiające reżim Wojciecha Jaruzelskiego były spontaniczne. Prym wiodła pomoc humanitarna w postaci transportów żywności, ubrań, leków oraz techniczna. Ogromne znaczenie miały również akcje o charakterze symbolicznym, jak choćby sprzedaż znaczków, plakietek, koszulek, toreb. Organizowano również wernisaże, zawody sportowe czy happeningi, których głównym celem było wyrażenie swojego poparcia dla Solidarności i Polaków. Krajem, którego społeczeństwo nadzwyczaj mocno zaangażowało się w pomoc Polakom, była Francja.
Akcja „Balony dla Polski” została zorganizowana przez specjalnie utworzony w styczniu 1982 r. w Paryżu Komitet Wolnych Balonów dla Polski (Comité des Balons Libres vers la Pologne). Skojarzenia z podobnymi działaniami przeprowadzonymi w latach 50. XX w. przez Komitet Wolnej Europy są jak najbardziej zasadne. Wysłano wówczas do Polski m.in. broszury „Zza kulis bezpieki” oparte na rewelacjach ppłk. Józefa Światły, zbiega z Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, a także fotograficzny zapis Czerwca’56 w Poznaniu.
W skład wyżej wspomnianego Komitetu wchodziły głównie osoby o lewicowych poglądach. Martin Andler, matematyk, wspominał, że o formach wsparcia moralnego dla społeczeństwa polskiego dyskutowano od początku stanu wojennego. Za najlepszy sposób przekazywania prawdziwych informacji, które nad Wisłą były towarem deficytowym, uznawano samizdaty.